شـــــــــــــــــــعــر دلتنگی

گاهـــﮯ...

*

 حجم ِ בلتنگـﮯ ـهایَـ م

*

 آنقدر زیــآد مـﮯ شـوב

*
ڪــﮧ دنیــا با تمامـ ِ وسعتش برایَــ م تنگ مـﮯشوב  

*

בلتنگ ِ ڪـسـے ڪـﮧ گردش ِ روزگارش

*
بـﮧ مَــ טּ ڪـﮧ رسیـב از حرڪـت ایستاב

*
 دلتنگ ِ ڪـسـے ڪـﮧ בلتنگـﮯـهایَـ م رـآ ندیـב

*
دلتنگ ِ خوבمـ

*

خوבے ڪـﮧ مدتهاست گم ڪـرבه امـ ...

میگوینــد: بــاران کــه میزنــد ,

بــوی ” خــاک “بلنــد می شــود…

امــا ,اینجــا بــاران کــه میزنــد ;

بــوی ” خاطــره ” بلنــد میشــود …!

ﻫﺮ ﺁﺩمی ﮐﻪ ﻣﯿﺮﻭﺩ . . .

ﯾﮏ ﺭﻭﺯ

ﯾﮏ جایی

به ﯾﮏ ﻫﻮﺍﯾﯽ

ﺑﺮمبگردد !

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﮏ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻫﺴﺖ !

ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺧﺎﻃﺮﻩ !

از بعضی از آدمها تنها خاطره می ماند !

از بعضی های دیگر هم هیچ !

خاطره ساختن لیاقت می خواهد !

به هم میرسیم ۳ نفر میشیم

من و تو و شادی

از هم دور میشیم ۴ نفر میشیم

تو و تنهایی، من و خاطره

دست خالی‌ که نمی‌شود به پیشواز خاطره رفت !

من هم وقتی‌ چمدانم پر از گریه شد راه می‌‌افتم …

کاش دفتر خاطراتم چراغ جادو بود

تا هروقت از سر دلتنگی به رویش دست می ‌کشیدم ،

تو از درونش با آرزوی من بیرون می آمدی …